Sivas´ta diyabet yüzünden bacakları kesildiği için proteze ihtiyaç duyan eşine zorlu yaşam mücadelesinde destek olan apartman görevlisi Kadir Yumuk, hayat arkadaşıyla yeniden yan yana yürüyeceği günün hayaliyle yaşıyor.
Tek İsteği Eşiyle Yeniden Yan Yana Yürüyebilmek
Sivas´ta diyabet yüzünden bacakları kesildiği için proteze ihtiyaç duyan eşine zorlu yaşam mücadelesinde destek olan apartman görevlisi Kadir Yumuk, hayat arkadaşıyla yeniden yan yana yürüyeceği günün hayaliyle yaşıyor.
Yenişehir Mahallesi´nde bir çocuk sahibi Kadir (59) ve Ayten Yumuk (50) çifti, apartmanın kapıcı dairesinde zor şartlar altında yaşamlarını sürdürüyor.Apartman görevlisi olarak 500 lira aylık alan Kadir Yumuk, hem ailesinin geçimini sağlamaya hem de diyabet nedeniyle bacaklarını kaybeden eşine destek olmaya çalışıyor.Haftanın 3 günü diyalize götürdüğü eşini, sandalyeden hasta nakil aracına kucağında taşıyan Yumuk, zorlandığında mahalleliden, hastane personelinden ya da aracın şoföründen yardım istiyor. Eşinin diyalizden çıkmasını 4 saat bekleyen Yumuk, eve geldikten sonra yemek, temizlik ve ütüyle uğraşıyor. Yumuk, karısının ihtiyaçlarını karşıladıktan sonra apartmandaki görevine koşturuyor. Maddi imkansızlıklar nedeniyle satın alamadıkları protezler için hayırseverlerden yardım bekleyen Yumuk, bacak protezleri takıldıktan sonra 30 yıllık hayat arkadaşıyla yeniden yan yana yürüyeceği günün hayaliyle yaşıyor.Kadir Yumuk, AA muhabirine, eşinin rahatsızlığı nedeniyle evden uzakta başka işe giremediğini söyledi.Eşinin uzun yıllardır şeker hastası olduğuna dikkati çeken Yumuk, "Zaten 4 çocuğumuzu şeker zehirlenmesi nedeniyle doğum esnasında kaybettik. Eşim 2011´de diyalize girmeye başladı. Rahatsızlığı ilerleyince bacakları kararmaya başladı ve bacaklarını kısım kısım kestiler. 4 defa bir bacağını, 3 defa da diğer bacağını kestiler. 2013´te bir bacağını, 2014´te de diğer bacağını kaybetti" diye konuştu.- "Tek isteğim tekrar yan yana yürümek"Yumuk, haftanın 3 günü diyalize giren eşini hasta nakil aracına bindirirken zorlandığını anlattı.Eşi diyalize girdiği günlerde 06.30´da uyandığını belirten Yumuk, "Evdeki arabasından kucaklayıp dışarıda kullandığımız arabaya, oradan da esnafın yardımıyla diyaliz aracına bindiriyorum. Şoför de yukarıdan çekip yardım ediyor. Yoksa tek başıma bindiremiyorum. Vatandaşlardan, komşulardan yardım istiyoruz. Çocuk da okula gidiyor, ondan da yardım isteyemiyorum" ifadesini kullandı.Evin hem annesi hem de babası olmak zorunda kaldığına dikkati çeken Yumuk, şunları kaydetti: "Evin bütün işleri bana bakıyor. Çocuğumun da bütün ihtiyaçlarına yetişmeye çalışıyorum. Bir anne gibi evi çekip çeviriyorum hatta bir anneden de fazlasını yapıyorum. Evde yemekleri ben pişiriyorum ama bazen de eşimi arabasına bindirip mutfağa yanıma getiriyorum, birlikte yemek yapıyoruz. Eşimi yıkıyorum, giydiriyorum, çarşıya gezmeye götürüyorum, her ihtiyacına yetişmeye çalışıyorum. Zorlanıyorum bazen ama yapacak bir şey yok. Eşimin tansiyonu yükseliyor, şekeri yükseliyor, o yüzden bırakıp bir yere çıkamıyorum.Eşimin ayağına protez takılmasını istiyorum ama maddi durumumuz yok, gücüm yetmez. Eşimin diz kapağı olmadığı için de farklı bir protez gerekiyor. Tek isteğim tekrar yan yana yürümek."Yumuk, eşine takılabilecek protezin bir bölümünün devlet tarafından karşılandığını ifade ederek, kalan kısmı için de hayırseverlerden destek istedi.- Eşim evimizin her şeyi"Ayten Yumuk da bütün ihtiyaçlarıyla eşinin ilgilendiğini anlatarak, "Çok zor, Allah kimseye vermesin. Allah ondan razı olsun ama en azından diyaliz arabamızda rampa olsa eşim o kadar zorlanmaz. Ben de hiç olmazsa arabamdan inmeden gidip gelirim" dedi.Yumuk, eşinin evi süpürdüğünü, bulaşık yıkadığını, yemek, çamaşır ve ütü yaptığını belirterek, "Eşim evimizin her şeyi. O olmasa ne yapardım bilmiyorum. Bu, ´bir imtihan´ diyorum. Tekrar yürümeyi çok istiyorum ama proteze maddi gücümüz yetmiyor. Allah kimseye böyle dert vermesin" şeklinde konuştu.
