Dolayısıyla, yalancılığı siyaset sayanlar ancak kendi kendilerini aldatırlar. Çünkü “Yalancının yemini çok, ömrü az olur.” Verilen sözde iyi niyet yoksa “Saman altından su yürütmenin” mantığı da olmaz. “Doğru söz yemin istemez”.
Doğruluk tıpkı taze ekine benzer; rüzgâr estikçe yatar, kalkar. Yalan ve yanlış ağaç gibidir; rüzgâr estikçe gürler, yıkılınca bir daha kalkamaz. Doğruluk, sonsuzluğun güneşidir, nasıl olsa doğar.
Asla yalanın binası olmaz. Tıpkı kartopu gibi yuvarladıkça büyür. “Yalan öyle bir zehirli ok ki, hedefini değil, atanı yaralar.” Yalancıya şeytan dürter, mahkemede dili sürçer. Yalanın dostu, gerçeğin düşmanı çok olur. İşte bu açıdan olaylara “ At gözlüğü” ile bakmak yanlış olur.
Bir kere şu hususu görmemiz gerekir; Bir ülkede sade vatandaş, emekli, İşçi, çiftçi, esnaf dertli ise, üniversite mezunları geleceğe dair güven duygusunu kakbetme noktasına geldiyse, buna acil çözüm bulmak gerekmez mi?.
Diyeceksiniz ki bu ülkede hiç mi güzel şeyler olmuyor? Elbetteki oluyor, ama Ziya Paşa’nın dediği gibi; “Ainesi iştir kişinin lafa bakılmaz”.
Güzel hizmetlere imza atanlar, bir gün gelir onun meyvesini toplarlar. İktidar ve muhalefette politika yapanlar “Halka hizmet’in Hakka hizmettir” anlayışını uygulamalıdır.
Atasözümüzde; “İnsana dayanma ölür, ağaca dayanma çürür. Hakka dayan ki o baki kalır” fikrini hakim kılmak gerekir.. Benim yalan ve yanlışlarım doğrudur, senin doğruların yanlıştır anlayışından vaz geçmek gerekir.
Dünden bugüne ne değişmiştir “Eski tas, eski hamam”. Benim gayem hiçbir kurumu, hiçbir makamı ve hiçbir dürüst politikacıyı zammetmek değildir. Her şeyin daha mükemmel olması için burada sessiz çoğunluğun tepkilerini dile getirmektir.
Bilinmelidir ki, “Yalanın siyaseti, gerçeğin hıyaneti olmaz.” Saygılarımla