5 Şubat 2023 Pazar günü gece saat 23:00 gibi kar ve yağmur başladı. Televizyonda açık oturum izledim, saat 02:30’da yatarken kar ve soğuk vardı.
Saat 04:17’de çocukların bağırmasıyla uyandım… Kar ve soğuk devam ediyordu, binamız minare gibi sallanıyordu… Zenzele (deprem). "Ezan okumak en güzeli." diyerek ezan okudum.
Deprem durduğunda terasa çıktık, eşi dostu arıyorduk. 6 dakika sonra İslahiye depremiyle yeniden sallanmaya başladık ve evi boşalttık… Ama kar, soğuk vardı...
Bacanağım Yaşar Yılmaz enkaz altında kalmıştı. Ona yardıma gitmek için yola çıktığımızda trafik tıkanmıştı, herkes bir yerlere gitmeye çalışıyordu.
Bunun büyük bir hata olduğunu ve yardım ekiplerinin tıkanan yollar sebebiyle şehre ulaşamadığını gördüm.
Apartmanın altında bulunan fırın, lokanta ve yanıcı madde satılan iş yerlerinde yangın çıkmıştı. İçeride mahsur kalan insanların bağırmalarına şahit olduk… Oturup ağlamaktan başka elimizden bir şey gelmiyordu...
Telefonlar kesik, elektrik yok... Biz depremin sadece Kahramanmaraş merkezde olduğunu sanıyorduk. "Komşu illerden neden yardım gelmiyor?" diye isyan ediyorduk...
Sonradan öğrendik ki 11 il etkilenmiş… Kahramanmaraş, Adıyaman, Malatya, Hatay, İslahiye, Nurdağı ve Osmaniye büyük yıkımlara sahne olmuştu…
Jeneratör olan yerlerde haberlere bakıyorduk… Diyarbakır Bağlar’da 5 bina yıkılmıştı, orayı gösteriyorlardı. Oysa Kahramanmaraş’ta binlerce bina yıkılmıştı, ama sesimizi duyuramıyorduk… Telefon yok, internet yok, haberleşme yok… Ne yapabilirdik ki? Çaresizce beklemekten başka...
Bugün 6 Şubat 2026, tam iki yıl geçti gitti... TOKİ ve Emlak Konut güzel işler yaptı. Yerleri yanlış, bina kültürü bize göre olmasa da başımızı sokacak bir ev yaptılar...
Eleştirmek yerine bugün elimizde olanlara bakalım… Yapılanlardan ders alarak daha iyisini, daha güzelini yaparız. Zaman en güzel ilaçtır…
6 Şubat 2023 sabahı da böyle soğuktu, 6 Şubat 2025 gecesi de sabahı da aynı şekilde soğuk ve hüzünlü bir gündü…
Allah bir daha böyle acılar göstermesin…
Hayırlı günler diliyorum!